αντιδυναστικός

-ή, -ό αντίθετος με τη δυναστεία ή τους δυνάστες, αντιβασιλικός.

[ΕΤΥΜΟΛ. < αντι-* + δυναστικός < δυνάστης. Η λ. μαρτυρείται από το 1851 στον Νικόλαο Δραγούμη].